Zespół Kwadrofonik powstał w 2006 roku w wyniku połączenia dwóch duetów: perkusyjnego i fortepianowego. Magdalena Kordylasińska i Miłosz Pękala (Hob-Beats Duo) oraz Emilia Sitarz i Bartłomiej Wąsik (Lutosławski Piano Duo). Wspólnie wykonują muzykę XX i XXI wieku, transkrypcje utworów symfonicznych oraz własne kompozycje inspirowane muzyką tradycyjną, współczesną i popularną.
Kariera zespołu zaczęła się w 2006 roku od spektakularnego zwycięstwa podczas 9. Festiwalu Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja", na którym muzycy otrzymali Grand Prix, Nagrodę Publiczności i Nagrodę Prezydenta Warszawy. Właśnie wtedy krytyka muzyczna uznała zespół za odkrywczy i wytyczający nowe tory w muzyce folkowej. W 2007 roku Kwadrofonik został laureatem prestiżowej Nagrody Specjalnej 3. Konkursu Europejskiej Unii Radiowej (EBU) "Svetozar Stracina" w Bratysławie. Nagroda za nowoczesność, innowacyjność i wierność tradycji przyznana została po raz pierwszy w historii tego konkursu. W 2008 roku ukazała się debiutancka płyta zespołu - Folklove - wydana przez Polskie Radio, entuzjastycznie przyjęta przez krytyków, za którą muzycy w 2009 roku otrzymali Folkowy Fonogram Roku – nagrodę krytyków za najlepszą płytę z muzyką folk. Jeszcze w tym samym roku kompozycje zespołu były prezentowane w programie „Late Junction” Radia BBC3:
W 2010 roku, podczas obchodów dwusetnej urodzin Fryderyka Chopina muzycy wystąpili w prestiżowej nowojorskiej Carnegie Hall i w Chicago Symphony Hall, prezentując swój projekt "Byłem tu. Fryderyk" łączący muzykę ludową z utworami Chopina.
W 2011 zadebiutowali w Filharmonii Berlińskiej, prezentując m. in. autorską wersję Święta wiosny Igora Strawińskiego na dwa fortepiany i perkusję. Tego samego roku kwartet gościł w Izumi Hall (Osaka) w Japonii oraz na festiwalach muzyki współczesnej m.in. w Moskwie i Pekinie.
W 2013 roku Kwadrofonik współpracował z wiolonczelistą Andrzejem Bauerem i kompozytorem Cezarym Duchnowskim, przygotowując kameralną wersję z elektroniką Koncertu wiolonczelowego Witolda Lutosławskiego. W tym samym roku nawiązał współpracę z wokalistką jazzową, Dorotą Miśkiewicz. Nakładem SONY Polska ukazała się ich wspólna płyta, zawierająca autorskie opracowania piosenek dziecięcych Witolda Lutosławskiego do słów Juliana Tuwima - Lutosławski, Tuwim - Piosenki nie tylko dla dzieci. W roku 2014 krążek zdobył status Złotej Płyty.
W listopadzie 2014 roku – w związku z obchodami Roku Kolberga – Kwadrofonik wraz z pieśniarzem Adamem Strugiem przygotował REQUIEM LUDOWE - kompozycję inspirowaną polską tradycyjną muzyką żałobną. Płyta z tym programem ukazała się w marcu 2015 roku nakładem Polskiego Radia i Narodowego Instytutu Audiowizualnego, otrzymując tytuł Folkowego Fonogramu Roku. Nominowano ją także do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej przyznawanej przez Instytut Muzyki i Tańca w kategorii Wydarzenie Roku
W 2015 roku odbyła się pierwsza edycja Festiwalu Kwadrofonik, autorskiego przedsięwzięcia zespołu, poświęconego współczesnej muzyce kameralnej. Rok ten przyniósł Kwadrofonikowi także prestiżową nagrodę Paszport Polityki, przyznawaną najwybitniejszym, młodym twórcom polskiej kultury. Dał także początek pracy nad muzyką do multimedialnego widowiska z okazji 60. rocznicy Poznańskiego Czerwca ’56 w reżyserii Jana Komasy. Widowisko zatytułowane Ksenofonia miało swoją premierę podczas festiwalu teatralnego Malta 2016.
Najnowszym, multimedialnym i “międzygatunkowym” projektem zespołu jest Symfonia Przemysłowa: koncert muzyki skomponowanej przez Angelo Badalamenti , w którym Kwadrofonikowi towarzyszy Artur Rojek. Artyści, wykonując muzykę Badalamentiego do wizjonerskiego zapisu filmowego Davida Lyncha, przetransponowali ją na charakterystyczne dla siebie instrumenty: fortepian,wibrafon, instrumenty perkusyjne, , syntezatory.
Obok projektów opartych na autorskich kompozycjach lub transkrypcjach (w tym transkrypcjach utworów symfonicznych m.in. Święta Wiosny Igora Strawińskiego czy Mazurków i Harnasiów Karola Szymanowskiego), muzycy wykonują również kompozycje oryginalnie tworzone na właściwe im instrumentarium. Są wśród nich m. in. utwory Beli Bartóka, Georga Crumba, Rolfa Wallina, oraz utwory komponowane specjalnie dla zespołu przez polskich kompozytorów m.in. Wojciecha Ziemowita Zycha, Wojtka Blecharza, Sławomira Wojciechowskiego, Macieja Jabłońskiego.
W swoich kompozycjach i interpretacjach muzycy Kwadrofonika prowadzą niezwykły dialog niezauważalnie zamieniając funkcje instrumentów - fortepiany stają się instrumentami perkusyjnymi, a grupy instrumentów perkusyjnych przejmują funkcje instrumentów melodycznych. Znani są także z wykorzystywania w swoich koncertach przedmiotów codziennego użytku, które w widowiskowy sposób ukazują swoje nieoczywiste możliwości brzmieniowe (wiadra z wodą, telefony komórkowe, balony…). Precyzja wykonania, żywiołowość, inspirujące podejście do muzycznego tworzywa oraz dar nawiązywania bezpośredniego kontaktu z publicznością dają pełną gwarancję satysfakcji uczestników dźwiękowego widowiska, tworzonego przez grupę. Muzycy w czasie pracy nad własnymi utworami często podążają drogą improwizacji, doświadczeń i poszukiwań dźwiękowych, mających na celu maksymalne wykorzystanie swojego instrumentarium.
STEVE REICH : MUSIC FOR 18 MUSICIANS
Klarnety: Krystyna Sakowska, Adrian Janda
Skrzypce: Dagna Sadkowska
Wiolonczela: Michał Pepol
Śpiew: Iwona Kmiecik, Anna Gadt, Joanna Lalek, Danuta Zbirowska
Fortepiany: Emilia Sitarz, Joanna Opalińska, Bartek Wąsik, Bartek Zajkowski
Instrumenty Perkusyjne: Magdalena Kordylasińska-Pękala, Miłosz Pękala, Hubert Zemler, Paweł Nowicki, Piotr Sołkowicz, Radosław Mysłek
Rozkwit nowych prądów i idei artystycznych przypadający na lata 60. minionego wieku wciąż inspiruje twórców sztuki nowoczesnej. Ironią losu można określić fakt, iż ówczesna kontestacja i negacja skierowana przeciwko tradycji – głównie europejskiej, dzisiaj uznawana jest za klasykę. Dobrym przykładem jest minimalizm, a 1964 rok można uznać za przełomowy dla minimal artu. Terry Riley tworzy swoje opus magnum In C - utwór uznawany za pierwszą czysto minimalistyczną kompozycję za sprawą niespotykanej dotąd tak intensywnie wykorzystanej pulsacyjności i repetytywności motywów dźwiękowych. Tym samym dystansuje się do twórczości swojego przyjaciela, prekursora minimalizmu La Monte Younga i jego stałych, pozbawionych określonego rytmu dronów.
Steve Reich dojrzewa do pierwszych eksperymentów z taśmami magnetofonowymi, czego efektem będzie symptomatyczne dla jego twórczości, w pełni mechaniczne "It's Gonna Rain". "Music for Eighteen Musicians" skomponowane w latach 1974-76 do dziś uznawane jest za jedno z najwspanialszych dzieł dojrzałego minimalizmu i otwierające rozdział postminimalistyczny w jego twórczości. Utwór napisany na duży zespół wykonawczy, złożony z grupy instrumentów perkusyjnych, czterech fortepianów, czterech klarnetów, skrzypiec, wiolonczeli i czterech wokalistów udowodnił, iż idee muzyczne kompozytora dają się przetłumaczyć na fascynujący, intrygujący język dźwiękowy, który może docenić szeroka publiczność.
Dramaturgicznie muzyka przenika od jasności w ciemność, by wyłonić się w jasności ponownie. Tę drogę podkreśla harmonia opierająca się na cyklu jedenastu akordów, co w przypadku twórczości minimalistycznej jest nad wyraz bogatym materiałem dźwiękowym.
Zespół Kwadrofonik, do współpracy przy tworzeniu pierwszego w Polsce zespołu specjalizującego się w wykonawstwie muzyki repetytywnej, a nawiązującego do tradycji takich grup jak Steve Reich and Musicians, Ensemble Modern, Amadinda, zaprosił znakomitych i wybitnych muzyków kojarzonych zarówno ze sceną muzyki nowej, awangardowej jak i klasycznej (m.in. Kwartludium, Royal String Quartet, Warsaw Modern Duo, Mosaic). Pomimo iż grupa Kwadrofonik i Goście składa się z wielu indywidualności artystycznych, najistotniejsza jest niewerbalna więź między nimi, która połączona z entuzjazmem i kreatywnością daje słuchaczowi muzykę najwyższej próby, osadzoną we wspólnym wyczuciu estetycznym.
Będzie to niezwykła i przepełniona pięknem podróż, w której zatraci się każdy z nas. Oderwijmy się na chwilę od rzeczywistości obcując z muzyką pulsującą w rytm naszego świata.
Miłosz Pękala
